Het Amerikaanse herenelftal versloeg op woensdag een mak Costa Rica. Voor Pochettino was het een “erg nuttige” wedstrijd, voor de Costa Ricaanse coach een sein om de noodklok te luiden. De Tico’s oogden tam en lieten zich moeiteloos naar de 3-0-slachtbank leiden. Voor eigen publiek want Amerikaanse voetbalfans zijn altijd in de minderheid als ze tegen Latijns-Amerikaanse teams spelen. Het was sowieso lastig om de tribunes te vullen, zeker voor een vriendschappelijke wedstrijd zonder de Europese supersterren. Maar daar schreef ik vorige keer al over.
Voor de spelers die wel in het veld stonden, was het misschien wel de laatste kans om Pochettino ervan te overtuigen dat zij een plekje in het eerste team verdienen. Dat zij zich kunnen meten met de Europese Amerikanen. Op basis van de wedstrijd tegen Costa Rica kan ik zeggen dat niemand nadrukkelijk de vinger opstak. Toch waren er een paar spelers die waarschijnlijk in Poche’s boekje staan: vandaag waren dat Diego Luna en Marko Miljevic.
Aan Diego Luna kun je meteen zien dat je niet met een gewone speler te maken hebt. Het blonde piekhaar, de tattoos en de snor zorgen dat je ‘m niet kunt missen. Het is een giflikker met flair, aanvallende spelverdeler. Beslissend moment voor hem was toen ie per ongeluk een elleboog op zijn neus kreeg. Hij bloedde als een rund, zijn neus was gebroken, maar hij weigerde naar de kant te komen. Pochettino praatte nog wel op hem in, maar Luna hield voet bij stuk. Nog geen minuut later - met de watten nog in de neus, gaf ie een steekpass aan Brian White die prompt scoorde. Pochettino zei na afloop dat Luna over grote cojones beschikt.
De ander die opviel was Marko Mijevic, ook al een vechtersbaas, binnen buiten de lijnen. Eind 2023 speelde ie voor FC Montreal, althans van spelen kwam niet veel want Miljevic zat vooral op de bank. Omdat ie toch wilde spelen, deed Miljevic mee aan een amateur-competitie onder een valse naam. Dat kwam uit omdat ie een speler sloeg en voor het leven geschorst werd. Daarna werd ie ook ontslagen bij Montreal en niemand wilde ‘m eigenlijk nog hebben. Hij vertrok naar Argentinë waar ie opviel bij Pochettino. Hij werd dus opgeroepen voor deze twee wedstrijden. En wat bakt Miljevic ervan? In de eerste wedstrijd kreeg ie ruzie met een medespeler omdat hij vond dat hij een strafschop moest nemen. Fast forward naar de wedstrijd tegen Costa Rica: een gemene overtreding met de noppen op de knie. Echt rood volgens mij, maar hij kreeg slechts geel.
Gifkikker
Pochettino heeft gelijk als ie vreest dat het Amerikaanse elftal gebrek heeft aan pit en lef. Hij is op zoek naar gifkikkers die het spel open kunnen breken. Die teamgenoten op sleeptouw kunnen nemen als het niet loopt. De vraag is of Luna en/of Miljevic eraan toe zijn om zich op een groot toernooi te melden. Maar daar heeft Pochettino nog een jaartje voor.
Nog een bonuspuntje: opnieuw een heerlijke goal van de lachende spits Patrick Agyemang. Ik denk dat Pochettino vasthoudt aan Balogun en Pepi. Maar Agyemang heeft zeker indruk gemaakt.