Amerikanen overtuigen tegen Nieuw-Zeeland

Mooie pot van de Amerikanen. Lang geleden dat ik van het team genoten heb. En dit is dan nog het elftal zonder de grote sterren. 4-1 is een prima resultaat, en het biedt vooruitzichten op de tweede ronde. Ook de manier waarop de Amerikanen het deden biedt vertrouwen. Ze dwongen het resultaat af, Nieuw-Zeeland kwam er niet aan te pas.

Coach Mitrovic heeft z'n zaakjes goed voor elkaar. Hij heeft een degelijk basiselftal en kan met invallers de wedstrijd omgooien als het nodig is. Het elftal voelt als een team, er lijkt geen onenigheid te zijn.

Paxten Aaronson

De speler die er nu al twee wedstrijden positief uitspringt is Paxten Aaronson. Hij is snel, gretig en technisch goed aan de bal. Hij doet me echt denken aan z'n grote broer Brendan. Het is een speler waarvoor mensen naar de stadions komen. Ik vond dat hij in de wedstrijd tegen Frankrijk al een doelpunt verdiende, en mooi dat hij tegen Nieuw-Zeeland scoorde. Paxten heeft dit jaar een tijdje voor Vitesse gespeeld. Hij is voor niemand bang en ik ben benieuwd hoe ver hij de VS kan brengen.

Van tevoren had ik ook veel verwacht van Gianluca Busio. Tegen Frankrijk had hij het moeilijk, zeker na de achterstand, maar in de wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland voelde hij zich een vis in het water. Scoorde zelfs een doelpunt. Hij deelde mee in de euforie totdat hij er geblesseerd van af moest. Op dit moment weet ik niet hoe ernstig de blessure is, het leek me een knieblessure. Het zag er niet goed uit: als een speler op volle snelheid ineens inhoudt en begint te hinkelen, denk je al gauw aan een hamstringblessure, en dat zou einde toernooi betekenen. Afwachten.

Céline Dion

Het toernooi voelt nu wel aan alsof het echt gestart is. Ik vind het eigenlijk raar dat er sportwedstrijden zijn die zich afspelen voor de officiële opening. En wat voor opening! Er zijn regelmatig momenten waarop ik Parijs mis en gisteravond was echt zo'n moment. Ontroerend mooi hoe Céline Dion een prachtige openingsceremonie afsloot vanaf de Eiffeltoren.

Guinea

Ik wachtte even met het publiceren van dit blog omdat de Fransen aan het spelen waren tegen Guinea, en het stond lange tijd 0-0. Er waren twee afgekeurde buitenspeldoelpunten van Guinea, maar uiteindelijk gingen de Fransen opnieuw met de overwinning aan de haal. Geen 3-0 zoals tegen de Amerikanen, maar een magere 1-0. Dat betekent dat het er voor de VS nog altijd goed uitziet, maar helemaal gerust kunnen ze niet zijn. De Fransen maakten wederom geen indruk, zijn vrijwel zeker door, en zouden best eens kunnen verliezen van Nieuw-Zeeland. In dat geval moeten de Amerikanen niet alleen winnen van Guinea dat uitgespeeld is en dus frank en vrij kan voetballen, maar ook hopen dat ze op doelsaldo doorgaan,

USMNT onderuit tegen Frankrijk, maar niet kansloos

Geen schijn van kans denk je bij een 3-0 nederlaag. Maar als je de wedstrijd gezien hebt, en inzoomt op details, zie je dat de VS niet kansloos waren in hun eerste wedstrijd tegen titelfavoriet Frankrijk op de Olympische Spelen.

De Fransen hadden meer balbezit, maar niet overweldigend meer: 53-47%. De Fransen schoten vaker op doel: 4 tegen 3, evenmin een groot onderling verschil. De Franse doelman hield drie schoten uit het doel en eentje trof de lat. De Amerikaanse doelman wist helaas niet een schot te blokkeren.

Schulte

De keeper van de VS heet Patrick Schulte (23). Ik kon er niet achter komen of hij Nederlandse voorouders heeft, maar dat zou me met zo'n achternaam niet verbazen. Hij heeft een trainingsstage gehad bij Feyenoord vijf jaar geleden en wordt in de VS gezien als een keeper voor de toekomst en een alternatief voor Matt Turner. Gisteravond had hij een ongelukkige avond. De ervaren centrale verdediger die ooit voor mij stond, zei altijd: "Als een keeper in actie moet komen, heeft de verdediging al fouten gemaakt", en dat klopt als een bus. Twee keer mochten de Fransen van afstand op de goal schieten en twee keer was het raak.

Bizarre ontknoping

De Franse doelpunten kwamen uit de lucht vallen. Ze vielen in een periode waarin de Amerikanen sterker waren. Twee keer raakten ze de lat, een jeer werd een doelpunt afgekeurd en drie keer maakte de Franse keeper dus een fabelachtige redding. Vooral Paxton Aaronson maakte indruk en was voortdurend dreigend. Twee keer een lucky shot van (grote) afstand en daarna een countergoal en Amerika was eraan voor de moeite. Geen schande tegen het gastland dat eerder op de dag zag hoe Argentinië punten verloor tegen Marokko in een wedstrijd met een bizarre ontknoping. Nadat de vijftien (!) minuten voorbij waren, scoorde Argentinië de gelijkmaker, hetgeen leidde tot ongeregeldheden op de tribune. Het stadion werd ontruimd en pas na twee uur kon er worden doorgespeeld. Hoeveel tijd er toen nog op de klok stond wist alleen de scheidsrechter. Die had inmiddels van de VAR gehoord dat de Argentijnse goal afgekeurd moest worden vanwege buitenspel. En zo kwamen beide elftallen in een leeg stadion opnieuw het veld op voor een handvol tellen en een afgekeurde goal. Marokko trok aan het langste eind en gaf de zege niet meer weg.

Zaterdag moeten de Amerikanen in hun tweede wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland. Het is zaak voor coach Mitrovic om het team op te peppen, want het moet dus nog effectiever.

De Amerikaanse Olympische Droom

Twee dagen voor de officiële start van de Olympische Spelen in Parijs begint het Olympisch voetbaltoernooi al. Ook het Amerikaanse herenelftal heeft zich gekwalificeerd, voor het eerst in zestien jaar. Voor de duidelijkheid: Nederland heeft zich niet weten te plaatsen voor het toernooi.

Coach is Marko Mitrović, die twee aanvallende middenvelders uit de Nederlandse eredivisie selecteerde. Beiden spelen voor FC Utrecht: Paxten Aaronson en Taylor Booth. De regels bij de Olympische Spelen schrijven voor dat landen maximaal drie "oudere" spelers mogen selecteren, de rest moet jonger dan 23 zijn. Addertje onder het gras is dat clubteams toestemming moeten geven om hun spelers af te staan. Gevolg: geen Pulisic, Reyna of McKennie. De drie extra spelers die zijn gekozen, hebben in het verleden wel voor het nationale team gespeeld.

Oudjes

Het gaat om Walker Zimmerman (31), lange, kopsterke centrale verdediger die voor de VS op het WK in Qatar uitkwam. Andere centrale verdediger die is opgeroepen, is Miles Robinson (27), een sierlijke centrale verdediger die een vaste plek leek te krijgen onder Berhalter. Een zware blessure hield hem maanden aan de kant en hij viel uit de gratie bij de bondscoach. Mooi om hem nu terug te zien in dit toernooi. Tot slot is ook middenvelder Djordje Mihajlovic (25) geselecteerd, die we in Nederland kennen van een mislukt avontuur bij AZ.

Ik zie ernaar uit om de twee Utrrecht-spelers aan de slag te zien: snelle, energieke aanvallende middenvelders die het spel open kunnen breken. Ben ook benieuwd welke groei Gianluca Busio (22) heeft doorgemaakt, na zijn transfer naar Venetië.

Bajraktarevic

Toch mis ik ook enkele spelers in de selectie. Ik had heel graag spits Esmir Bajraktarevic (19) aan het werk gezien, groot talent met een goed balgevoel. Hij zat in de voorselectie maar is afgevallen. Ook de twintigjarige middenvelder Diego Luna stond op mijn verlanglijstje. Hun tijd komt nog wel, maar in dit toernooi hadden ze hun neus tegen het venster kunnen drukken. Ik heb het gevoel dat ook dit Amerikaanse elftal een killer in de spits ontbeert. We zullen zien.

Woensdag spelen de Amerikanen tegen gastland Frankrijk, de torenhoge favoriet voor een gouden plak. Hoe groot is de kans dat Amerika een medaille haalt bij de Spelen in Parijs? Niet groot, bookmakers geven de Amerikanen weinig kans. Amerika is een *dark horse* op het Olympisch voetbaltoernooi.