Amerika faalt in treffen met Panama

Wat een verschrikkelijke pot. De VS is er niet in geslaagd om te winnen van Panama. Panama. Laat dat nog een keer doordringen. De nummer 11 van de FIFA-ranglijst verliest van de nummer 43.

In de achttiende minuut kreeg rechtsbuiten Timothy Weah een rode kaart en daarmee veranderde het hele spel. Timothy Weah is de zoon van George Weah, de Liberiaanse voetbalheld.

Genaturaliseerd tot Amerikaan, speelde zijn voetballend bestaan buiten de VS in de Franse en Italiaanse competitie. Ik heb al veel wedstrijden met hem gezien en over het algemeen is hij de rust zelve. Begenadigd voetballer met een goeie techniek en inzicht die ook nog kan scoren. Hij is vastberaden en blijft altijd rustig. Tot vanavond.

Het begon met een aanval waarbij keeper Matt Turner geraakt werd in de lucht. Hij kwam lelijk terecht en moest later in de rust ook vervangen worden. Kort daarna was er een schermutseling met Weah en een Panamese verdediger. Weah maakt een slaande beweging en krijgt na interventie van de VAR een rode kaart.

Amerika lijkt niet bij de pakken neer te zitten en aanvaller Flo Balogun maakt een heerlijke goal. Maar het is duidelijk dat de afstanden niet te belopen zijn met tien tegen elf. Binnen drie minuten maakt Panama gelijk. De VS moet verdedigen en komt handen en voeten tekort om de voorzetten van de Panamese backs tegen te houden.

Met de rug tegen de muur gaan de Amerikanen de rust in.

Berhalters ingreep

Amerikaanse coach Gregg Berhalter gooide de boel om. Van de gebruikelijke 4-3-3 gingen ze naar een 5-3-1. De bedoeling was dat ze probeerden het gelijke spel te verdedigen, Dat lukte een heel eind, maar de nieuwe keeper Evan Horvath, de nummer twee, wist een bal in de korte hoek niet tegen te houden. Panama op voorsprong, Amerika in hoge nood met nog een paar minuten te gaan. Een rode kaart na een smerige overtreding van Panama mocht niet baten. Amerika verliest en is zo goed als uitgeschakeld.

Ik heb Amerika vaak in de allerlaatst seconden van een wedstrijden voor de poorten van de hel een zege wegslepen. Een allerlaatste vrije trap, een lucky goal, alles heb ik gezien. Maar vanavond bleef die beslissing uit.

Maandag is de beslissende wedstrijd tegen Uruguay. Zoals de zaken er nu voorstaan, moeten Pulisic en zijn teamgenoten die wedstrijd winnen. Een gelijkspel is vermoedelijk niet voldoende.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Amerika heeft vaker tegen Panama gespeeld en vaker van ze gewonnen. Is het dan toch de druk die ze parten speelt of zijn ze niet goed genoeg?

Niet goed genoeg

Vandaag vond ik het laatste. De VS-ploeg bulkt van het talent, maar op dit beslissende moment wisten Pulisic en Reyna het niet waar te maken. Geen flitsende actie, geen beslissende pass. Het was niet slecht, maar als je van Panama verliest, ook al is het met tien man, dan is de titel voor de WK ver weg.

En dat is jammer. Deze Copa América kwam als geroepen. Normaal gesproken heb je als organiserend land een moeilijke voorbereiding van alleen maar vriendschappelijke wedstrijden die je nooit echt op scherp zetten. Dit toernooi is voor de Amerikanen de laatste grote test voor dat WK. Maandag zullen we zien of ze voldoende kwaliteit hebben. De wedstrijd begint om 9pm ET, 3 uur 's nachts in Nederland. Ik hou m'n hart vast.

Amerika, Wereldkampioen 2026

Photo by Janay Peters on Unsplash

Zo. Het hoge woord is eruit: Amerika wordt wereldkampioen in 2026. De afgelopen maanden heb ik op dit blog een beetje lopen prutsen. Dan weer een paar blogjes, dan weer maanden niks. ik zat te stoeien met een centraal thema, en ik heb er nu eentje gevonden. Het nationale mannenelftal van de Verenigde Staten.

Waarom? Ik vind het een boeiende groep spelers. Ik heb ze een tijdje gevolgd de afgelopen jaren en ik denk dat Amerika aan de weg aan het timmeren is. Ik zag Ricardo Pepi hier al invallen in een wedstrijd tegen El Salvador en daar maakte hij echt een prima indruk: rustige jongen met een goed voetbalinzicht. Hij kon toen kiezen voor het Mexicaanse of het Amerikaanse elftal omdat hij twee paspoorten heeft. Pepi zag meer toekomst in de VS, voelde zich hier ook thuis, en kreeg van bondscoach Gregg Berhalter een kans in het nationale team. Eigenlijk een beetje te vroeg ging hij naar Europa (naar Duitsland en toen naar Nederland), want hij moet nog veel leren. Dat ie uiteindelijk voor Groningen en PSV ging voetballen kon ik niet weten, maar het is het zoveelste haakje van dit elftal met Nederland.

Nederland

Ik noemde Berhalter al, die heeft een tijdje in Nederland gevoetbald (onder meer bij SC Cambuur). Sergiňo Dest is geboren in Nederland maar komt uit voor het Amerikaanse elftal. Luca de la Torre speelde voor Heracles. Earnie Stewart werkt bij PSV, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Stuk voor stuk mensen die moesten kiezen voor Nederland of Amerika. En hoewel ik nooit een topvoetballer geweest ben, is dat een situatie die ik me heel goed kan voorstellen.

In 2026 wordt het WK Voetbal voor mannen georganiseerd in Mexico, Canada en de Verenigde Staten. De opleiding van het huidige Amerikaanse elftal is daarop gericht. Ze hebben nu een generatie voetballers die - naar het oordeel van de Amerikaanse experts - het ver kan gooien op dat toernooi. Spelers als Pulisic, Reyna, Weah en Dest zouden dan op hun best moeten zijn kwa leeftijd. We gaan het zien.

“Spelers als Pulisic, Reyna, Weah en Dest zouden dan op hun best moeten zijn kwa leeftijd. We gaan het zien.”

De organiserende landen hoeven natuurlijk niet mee te doen in de kwalificatie omdat ze automatisch geplaatst zijn. Dat is mooi want als het thuisland of in dit geval de thuislanden, zou het enthousiasme in de gastlanden een stuk minder zijn. Het nadeel is dat de nationale elftallen nauwelijks nog serieuze wedstrijden hoeven te spelen.

Amerika, Mexico en Canada zijn alle drie geselecteerd om dit jaar mee te doen aan de Copa America, het Zuid-Amerikaanse kampioenschap. Het uitnodigen van landen uit Noord-Amerika komt vaker voor, maar het is nu wel een uitgelezen kans voor Berhalters team om zich van zijn beste kant te laten zien. Het toernooi wordt ook nog eens georganiseerd in de Verenigde Staten, dus ook een mooie manier om te kijken hoe de stadions eruit zien.

VS-Bolivia

Vanavond speelt het Amerikaanse elftal zijn eerste wedstrijd, tegen Bolivia. Dat elftal won het toernooi eenmaal, in 1963 toen het ook in Bolivia gehouden werd. Ze profiteren van hun vermogen om op grote hoogte te kunnen spelen. Dat is vanavond niet het geval. Bolivia staat 84e op de FIFA wereldranglijst, de VS op plaats 11. Mijn voorspelling: 2-1 winst voor de VS.

Het elftal mist Sergiňo Dest die in de slotfase van de competitie in de eredivisie een zware blessure opliep. Zonder hem in de verdediging mist het elftal diepte en creativiteit. De verdediging is sowieso de zwakste schakel van het team. Het elftal is bovendien op zoek naar een echte nummer 9, en heeft moeite met scoren. Vandaar: 2-1.